Jarenlang heb ik gedacht en gedroomd over een eigen praktijk waarin ik werk vanuit het gedachtegoed van professor Feuerstein. Het mediërend leren is iets wat ik van nature doe als ik met kinderen werk. De methode van Feuerstein en de cognitieve piramide van van Doorn zijn het theoretische kader waaruit ik werk, omdat het aansluit bij mijn persoonlijke overtuiging over hoe kinderen/jongvolwassenen leren. Het is mijn wens dat GROEI een praktijk zal zijn waar kinderen een sleutel vinden om zichzelf tot bloei te laten komen.

Om dat te bereiken zal ik met de kinderen/jongvolwassenen:
• op zoek gaan naar zijn/haar kwaliteiten;
• zijn/haar cognitieve functies versterken;
• zorgen dat zijn/haar zelfvertrouwen gaat groeien.

Ik kijk terug op een gelukkige jeugd. Met mijn ouders, broer en zusje samen was er een warm thuis. Op school kon ik goed meekomen. Toch ging dat niet vanzelf.

In groep 3 ben ik, uit medeleven met een klasgenootje, gaan stotteren. Zijn probleem werd mijn probleem. Dat was niet goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik vergeet nooit hoe de vinger van een juf wit werd door het drukken op het papier waar ik moest gaan lezen. Als brave leerling wist ik echter prima waar we waren, maar kon ik simpelweg de letter “w” niet zeggen, omdat die letter zonder stotteren niet uit mijn mond kon komen. Dat gevoel van onmacht zal ik nooit vergeten.

Op de middelbare school was ik zo serieus dat ik faalangst ontwikkelde. Ik verloor mijzelf in de details. Hoewel ik genoeg potentie had voor het VWO zakte ik voor de Havo. Dat was moeilijk, maar gelukkig ging ik wel met plezier naar school en had ik genoeg aansluiting bij leeftijdsgenoten. Van karakter ben ik iemand met een groot doorzettingsvermogen. Ondanks mijn beperkingen wist ik goed welke doelen ik wilde bereiken. Met de liefdevolle ondersteuning van het thuisfront heb ik belangrijke stappen kunnen zetten in mijn leven. Door de jaren heen heb ik het stotteren overwonnen en geleerd mijn faalangst de baas te zijn.

Toen ik ouder werd, ontdekte ik dat ik niet stotterde als ik met kinderen was. Het was daarom voor mij een logische keuze om naar de pabo te gaan. Tijdens deze studie merkte ik dat ik graag wilde begrijpen waarom kinderen vastliepen in hun ontwikkeling en of ik kon bijdragen daar een keer in te brengen. Met veel motivatie ben ik destijds orthopedagogiek gaan doorstuderen in Leiden en kwam ik ook in aanraking met de methode van Feuerstein. Wat mij aansprak in zijn methodiek is dat het uitgaat van het leerpotentieel van het kind. Iedereen kan                        , zodat hij/zij beter kan              ! Gedurende mijn beide studies werkte ik met klantjes aan huis.

Ik denk dat mijn ervaringen op persoonlijk gebied mij een betere professional maken. Ik begrijp het gevoel van frustratie als je iets niet kunt. Ik maak mede daardoor goed verbindingmet mensen, maar in het bijzonder met kinderen waarbij het leren niet vanzelf gaat. Door te werken vanuit het principe van de structurele modificatie en het mediërend leren (zie ook theoretische achtergrond) hoop ik een schakel te zijn in het proces van het ‘’leren denken’’ van mijn klantjes.

Iedereen is welkom bij            . We leren immers ons leven lang. Mijn expertise ligt echter bij kinderen en jongvolwassenen die vastlopen in hun ontwikkeling. Vaak blijven schoolprestaties achter omdat een kind/jongvolwassene in onvoldoende mate beschikt over denk- en leervaardigheden (cognitieve functies) die noodzakelijk zijn om schoolse taken te volbrengen.

De problematiek van mijn cliënten is heel divers. De ontwikkeling kan vastlopen door leerproblemen (waaronder ook hoogbegaafdheid), gedragsproblemen, ontwikkelingsstoornissen, een belaste gezinssituatie enzovoorts. Als ik met een kind/jongvolwassene werk ga ik niet op zoek naar zijn/haar gebreken. Leerbarrières pakken we samen aan door de kwaliteiten van een kind/jeugdige in te zetten.

Bij alle materialen, die ik gebruik, analyseer ik welke denkvaardigheden gevraagd worden. Per begeleidingssessie werk ik met een kind/jongvolwassene op een gestructureerde manier aan denkvaardigheden (cognitieve functies) om te ontdekken waar de kwaliteiten enleerbarrièresliggen. Eén van de ouders is doorgaans aanwezig, zodat zij meer inzicht krijgen in het medieren. 

Ik begeleid door middel van de gemedieerde leerervaring (zie ook hoofdstuk 3) en ga op zoek naar het leerpotentieel. De mediatie komt voor in drie vormen.

Metacognitieve hulp:   activeren van de voorkennis, geven van abstracte hints

Cognitieve hulp:   geven van een stukje van het oplossingsproces

Modelling:   leren door het voor te doen

Indien gewenst ondersteun ik ouders en hun kind/jongvolwassene tijdens schoolgesprekken/stage.

De duur van de denkstimulerende begeleiding varieert. Doorgaans werk ik 4-6 keer met een kind of jongvolwassene waarna een evaluatiemoment plaatsvindt. Desgewenst schrijf ik een analyseverslag, waarbij de bouwstenen i.r.t het kind/de jongvolwassene wordt beschreven. Samen met het kind/de jongvolwassene en zijn ouders wordt een eventueel vervolgtraject bepaald.